En uzun gecelerden düştüm, en kısasına..
Yalanları bir bir diziyorum leşlerin masasına..
Leyla bile düşmemişken mecnunun tasasına..
Etme! firakınla bir umutsuz yasa düştüm..
Mayısı beklerken ben, kışa düştüm..
Gamlı bir baykuş gibi süzülürken ardından..
Acımasız bir kayadan, gedikteki taşa düştüm..
Mazi ne de acıtırmış canımı oysa..
Lazım değil senden gayrı, kaderimsin..
Islanır, dağılır, yerine kader kimi koysa..
Firâkınla dağlar kaldırımlara dönüştü..
En ufak bulutlar yıldırımlara dönüştü..
Rahat edemez artık kalabalıklar
Hayatta kalamaz artık, suda balıklar..
Artık sensiz denizin hükmü yok deryaya dair..
Tek sen varsın bu dünyada, gerisi vesair..
Dileklerim bilmezsin belki, haddi aştı..
İzlerin öyle acı ki arş-ı alâya yanaştı..
Rüzgar sensiz yönünü bulamadı şaşırdı..
İsmini benim yüreğimden başka kim taşırdı..
Cilvesi tükendi sensiz, yıldız dolu gecenin..
Artık yoksan ne anlamı var, şairane binbir hecenin..
Ne bebekler, ne anne karnında bir cenin..
Isınmadıktan sonra ne faydası var toprağa düşen cemrenin..
Kayıt Tarihi : 7.5.2025 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!