Üstüme geldikçe,
Üstüne üstüne gidiyorum karşı şeritten gelen ölümün,
Her geçen gün biraz daha biterken içerisinde ruh duran naaşım,
Göz kırpıyorum soluksuzca boşluğa bıraktığım göz yaşlarıma,
Nevrotik bir hüner gibi duran altı,yedi,sekiz kimliğe bürünmüş hislerim,
Çalgısını çalarken ayan beyan dünyaya(kayıp'a)
Ben yel değirmenlerindense yer(dünya) değirmenleriyle mücadele ediyorum.
Süzgüsünde ölüm posasın da yaşam olan mukadderatta,
Bir düş gibi yol yok oluyorum.
Duru(r) sandıklarım Us'umu parçalarken,
Cebim doluyor gaip'in hançerleriyle.
Benim ruhum her daim secdedeyken,
Kanırtıyorum bedenimi ilm-i ezana
Ve darp oluyorum..
Kayıt Tarihi : 3.5.2011 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!