dediler bir gün bana uçuruma giderken
vazgeç uçurumun kenarındaki gülden
düşersin bir gün sadece izlerken
kurtaramaz aşağıdaki güller seni dikenleri varken
uçurumun kenarında buldum kendimi
Ne güzeller güzeli o tertemiz yüzüne,
Ne de şarkı söylemez bülbül sesine,
Bakışları içimi yaksa da değil o gözlerine
Seni sen yapan ruhuna aşığım.
Hatırlarım da seni gördüğüm günler,
Gözlerin bulutlu, zihninde şimşekler.
Seni gördüğümde gözlerimde yağmur başlar.
Sarsılır vücudum, bende fırtınalar kopar.
Belki yüzünde bir tebessüm doğar,
Hatırlarsan beni, şu gönlümde güneşler açar.
Seni sana dokunmadan,
Beni görmeyeceğini, anlamayacağını
Ve sevmeyeceğini bile bile
Sevdim.
Senin hayatında bana yer yoktu.
Kâbuslar kadar acı veren rüyalardan
Sabah, gerçeklere uyandığında
Araf’ta kalan bir ben miyim?
Daha fazla dayanamayacağımı düşünerek
Senle çıktım yola,
Gecenin koyu karanlığında
Sessizce aktı gözyaşlarım.
Gün usulca doğduğunda
Senin düşlerinle uyandım.
Gözlerimi her açtığımda
Sensizlikle kavruldu, her anım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!