Gadın'ım Şiiri - Ömer Gümeli

Dünya bu
Neleri barındırıyor neleri
Kapıdan dışarı çıkmayanın asla göremeyeceği bir enginlikten bahsediyorum
Kapı dediğimse çemberdi aslında
Çoğumuz aynı çemberin içinde doma gibi döne döne ömür tüketiyorduk
hepsi bu

Yalpalayan bir daha kalkmamak üzere düşüyor yuvarlağın içinde
Sonra bir kaç kürek toprak
falan filan
Gömüp geçiyorlar işte

Kimini belediye ile
Kiminiyise kıyametine hısım sandığı el ile uğurluyorlar
Ve bu uğur neyin değildi aslında

Oysa cemberin dışına çıkılsa bi
Ne hikayeler yazılır orada
Ölünecek tabii çivi çakan yok
Sonra cesedi kurt yemiş kuş kemirmiş
Yakılmış bir başka öğretinin seramonisi ile
Ne önemi var gidene

Kurtuldun bir nefeslik yaşadın işte
Öyle
Topaç olmayı reddeden aradığını buluyor.
Ben kırdım kafamdaki ağı
Ben çıktım labirentten
Şu an İlhan İrem'in yazıp bestelediği DUA'yı dinliyorum
ÇELA'yı düşlüyorum ana

Serçe kanatlı kadın bileğine ip bağlamıştı
Tek mücevheri oydu
Onunla birlikte yepyeni bir hikaye yazılır mı
Buna şiddetle ve ısrarla heves ediyorum
Mevsimler soğumuyor burada
Olqcak olan oluyor
olmayan topraklarda ise koruk üzüme bir türlü dönmüyordu
Hâlâ hatırımda Ana

Kalsaydım görmezdim
Bulamazdım
Doymazdım
Hissedemezdim
Gözlerine bakıp bakıpta ısınmazdım
O üşüme nedir bilmiyor Ana

"Yanacağız" dedi
-İsterim
-İstemezmiyim hiç yak beni beni
Dedim
ÇELA'dan bir torunun daha olsun mu
adı da 'GADIN' olsun mu
Gök kubbeye sesim ersin gayrı
Duyuyo musun Ana beni

Suya değdi elim
Toprağa
havaya
sıcağa
içine
duvarına
hâyâllerine
Eline ildi elim
Ateşten bir damlayı bağrıma basar gibiydi
İlk kez bu
Bu ilk
Isınmışım ben....

Siem Reap günlüğü