G.An tep Şiiri - Atilla Durukan

bir gelini andırır güneyin incisidir,
haşmetiyle oturur,anadoluda G.antep.
avrupaya can verir,anadoluya hayat,
büyümüş bir babadır,çocuk gibi görünür.

kalesinden izlenir,akşamın ışıkları,
havasında dans eder, aşıkların sesleri.
bazen alır götürür,yılların ötesine,
tarihi hazinedir anayurdunda G.antep.

taşların da izi var,köşe,bucak bu şehrin,
herkes büyük bir şahin,her küçük şehit kamil.
kaşları,gözleriyle,kaytan siyah bıyıkla,
yaşatırlar geçmişi,bu gün de G.antepli.

hele bir parkı varki,anlatılmaz gezilir,
her yapragın üstünde, her agacın altında.
sevgililerden haber verir,örülmüş dallarıyla,
hasretlerin dumanı,mangallardan ses verir.

ah.. o sihirli,o farklı geceler,
binbir ışık zinciri,akan o fıskıyeler.
sevdalılar el,ele,hasretlilerde keder,
kederleri götüren, kedersiz G.antep.

G.antebi hiç görmeyen,ben çok gördüm demesin,
kebabını yemeyen,kebap yedim demesin.
sevdaları yaşatmak isteyen sevdalılar,
G.antep baklavası ile sevdayı perçinlesin.

03.06.2011