XX-ə sr doğuluş ə srim
XX1-ə sr ölə cə yim ə sr,
XX11- ə sr gə lə cə yim ə sr,
XX111-ə sr şerimlə də rdimi bölə cə yim ə sr.
XX1V-ə sr ruhumun qə drini bilə cə yim ə sr,
XXV -ə sr bu dünyaya qə h-qə h çə kib gülə cə yim ə sr
Gə lə cə yin bütün zamanı, anı!
Ey gə lə cə k ə srlə rin insanı!
Mə ni tanı, mə ni tanı...
Mə n dünə nə m, mə n bu günə m
mə n gə lə çə k, mə n ünə m.
Mə n ocağam, mə n külə m:-
Xə zangülə m,Xə zangülə m.
Bu dünyaya gə lib, gedə n
insanların hüceyrə sini-
bə də nimdə daşıyıram...
Dqnya durduqca yaşıyıram..
Hə r an sizə m,
hə r birinizə m...
Mə n gecə yə m, mə n gündüzə m.
Didə nizdə tə bə ssüm,
qə lbinizdə qübaram,
Mə n hə r zaman sizinlə yə m,
hə r an varam.
Gah ə zazil, gah kövrə yə m,
mə n tə kraram, mə n dövrə yə m.
Dövr edirə m zaman-zaman,
Gah tar ollam, gahda kaman.
Şə rqi kimi oxunanam,
Xalça kimi toxunanam.
Ölmə mişə m hə r an sağam,
gah tə pə yə m, uca dağam.
Gah də nizə m, gah adayam,
Göydön gə lə n hə qiqə tə m,
mə n sə dayam...
Yağış kimi yağılanam,
İşıq kimi doğulanam.
Doğulanla doğulacam,
Ə lEy deyə n ə l olacam.
Qocalıqdan kövrə lə cə m...
Hə r ölə nlə mə n ölə cə m...
Hə rdın-hə rdə n də rd ə lində n
pıçıltıya çevrilə cə m.
kə də rli bir musiqi tə k.
qulaqlarda sə slə nə cə m.
Sevgi kimi, ülvi eşq tə k,
ürə klə rdə bə slə nə cə m
Bu dünyada hə r nə varsa,
mə n olacam.
Mə n sizinlə hə r bir işdə .
hə r bir anda tə n olacam...
Amma niyə ?
Bu sözlöri deyə -deyə ,
hönkürtümü boğammıram.
Kövrə klə şə n hisslə rimi,
cilovlayıb yığammıram?
Bə lkə elə ,
insanlığın göz yaşıdı-
ürə yimdə qalaqlanıb...
Bə lkə elə ,
O göz yaşı bir guşə tə k
iç dünyama pə nahlanıb, qılıqlanıb?
Vallah hə rdə n kə də rimlə
bu göz yaşı də nizində boğuluram.
Şahə qalxan dalğalar tə k,
sahillə rə çırpılıram, dağılıram...
Tə krar-tə krar mə n yenidə n,
öz qınıma çə kilirə m, yığılıram.
Ey Kainat! qalaktika,
Ey bu dqnya, ey insanlar!
Ün salanlar! ...
Nə qə də r ki, siz varsınız,
mə ndə varam...
Bu dünyada, kainatda,YERdə , GöYdə
nə qə də rki insan varsa,
bə də nimdə mə n onların,
zə rrə sini daşıyıram...
Ey gə lə cə k ə srlə rin insanı!
mə ni tanı, mə ni tanı...
Mə n dünə nə m, mə n bu günə m,
mə n gə lə cə k, mə n sə dayam
sə sə m, ünə m
Bu dünyanın sirri mə nə m.
Uşan boşqab, süzə n ulduz,
gə zə n gülə m...
Xə zangülə m,
Xə zangülə m.
27.04.2006
i
Xəzangül HüseynovaKayıt Tarihi : 27.7.2007 16:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan ruhunun ə bə di olması fikri haqqında

yürekler güzel olmalı ki günümüzü ve yarınlarımızı kurtaralım..
gözyaşlarından ve sevgisizlikten uzak...
umut dolu ve el ele...
selam ve saygılar yüreğinize....
TÜM YORUMLAR (1)