sevmenin yüreği
nev-i şahsına münhasır
dolaşır içimde
bırakmaz
ayaklarının ucundan
yükselirken
__Ibrahim Dede Yemen Savaşına Giderken__
Gülüzarın sesi duyulurmu bilinmez
Mehtaba bakar ağlarmı bilinmez
Umudu yitirmiş bir kara trende
Yiğidi gitmiş dönermi bilinmez
sessizce kapıyı çaldı ölüm
sensizlik elindeki bebeğim
kucağımda emzirdiğim
kanı toprak
acı can alıyor
gece sessizliğinde
gözlere
hani derler ya dokunsan...
yok iskelesinde
kanadına yazdı
serdi kanadını kilim kilim
dağların kızı
boğazına takılan vücut
ruhunu asan ince bir sicim
içindeki acı
dün geceydi
salkımsögüt`ün dallarını kestiler
eksik bıraktılar
yüklemi ağır gelen şiirimi
sen kokan
Ben annemi hiç bir zaman, beni sevdiği kadar sevemem.
Çünkü çocuklarımı, annemi sevdiğimden daha fazla seviyorum.
Ve biliyorum ki, annem beni çocuklarımı sevdigim kadar seviyor.
Dur gitme çocuk
Kal içimde
Kal ki büyümeyeyim
Korkuyorum
Benden yavaş yavaş
ANITI DİKİLİ
(Akrostiş)
Feryada yıkılır sevdalar
Ulaşılması zor gün günde hesaplar
Limana yanaşmış kırık kayık
Yağmurlar altında beklemekte
Ağlayarak bulutların sevişmesi
Çiçekler boynunu büker
Ellerim dokunmadan düşerse
Lifler kopuyor tenimde