Edirne'yi gezdim hayal içinde
Bütün çevre güzel yeşil renginde
Akşamın renkleri sulara vurmuş
Balkanlarda kalbim yaralı bir kuş
Tunca Meriç arda sessiz akıyor
İçimde ki özlem yürek yakıyor
Ey Sevgili
Ömrümü adadım yeşil gözlerine
İstemem bir gün bile üzülme
Ben senden gidiyorum sevgili
Veda değil
İçten bir hoşca kalış belki
Sevdamıza yakışır bir son olmalı
Tüm aşklar onurlu yaşanmalı
Veda’nında bir asaleti olmalı
Hayatın rengi
gri mavi
olsa da içinde pembesi
görebilen göz
keyif alan yürek gerekli
Bana aşktan bahsetme
Bilmiyorsun anladım
Ben hep kendimi kandırıyorum
sonra yine yakalanıyorum



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!