Fransa'ya Mektup Şiiri - Bekir Sami Ünsal

FRANSA’YA MEKTUP

Haine prim verdin, korudun hep yıllarca
Ülkende elçilerim; öldü, hem de hunharca
Ermeni’nin rüşveti; oldu, sana hep parsa
Yaptıkların yanına, kalır sanma Fransa!

Libya’da katliamla sen bir nesli kuruttun
Yaptığın mezalimi ne de çabuk unuttun?
Yurdunu savunanı zindanlarda çürüttün
Mazlum halkın üstünden, tanklarını yürüttün

Suç dosyan çok kabarık, dön önce kendine bak
Ruanda’yı hatırla, tarihine ışık yak!
Taşnak’a yaltaklanma, hami olmayı bırak
Ortadoğu yanıyor; payın var, işte Irak!

Afrika’da duruyor, yaptığın zulmün izi
Biz nasıl bir milletiz? Tarihlerden sor bizi
Kabarırsa ayranım, pişman eder densizi
Gel bu söze kulak ver, iyi düşün Sarkozy!

Demiştiniz eşitlik, özgürlük ve kardeşlik
Bugün bu ilkelere, yaptığınız kalleşlik
Hocalı katiliyle, sürdürdüğünüz bu eşlik
Gün gelir pişmanlığa, dönüşür bu serkeşlik

Siyasi istismarlar, hep pahalıya patlar
Tarih boyu ters tepti, bu ters ameliyatlar
Haksız işin cezası, hesap gününde katlar
Yangını kim çıkarsa, er geç evine atlar

Terör destek görüyor, bu işte de var payın
Hainlerin elinde, hep senin okun yayın
Sabrımız tükeniyor, haberin olsun bayım
Soykırımla suçlama, geç önüne aynayın

Haksöyler’im öfkemiz; sele dönüştü bakın
Gel bu söze Fransa, Fransız kalma sakın
Bırak gel bu kumarı, doğru tavrını takın
Büyük yanlış yapanın, sonları oldu yakın.