Fransa, sanatların, silahların ve yasaların ülkesi
Beni uzun zaman memenle besledin:
Şimdi, emzireninin çağırdığı bir kuzu gibi,
Adınla boşlukları ve ormanları dolduruyorum.
Bazı kere beni çocuğun diye kabul ettinse de
Şimdi neden cevap vermiyorsun, ey acımasız?
Fransa, Fransa cevap ver acıklı tartışmama.
Ama kimse, ne de bir tek yankı cevap vermiyor bana,
Hain kurtlar ile ovanın arasında gidip geliyorum,
Kışın geldiğini hissediyorum, onun soğuk nefesi
Titreten bir dehşetle ürpertiyor tenimi.
Yorgunum, öteki kuzuların çayırdan yoksun değiller,
Kurttan, rüzgârdan ne de soğuktan korkmuyorlar;
Yine de sürünün en kötüsü ben değilim, biliyorlar.
Joachim du Bellay (1522-1560)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 30.8.2017 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: “Fransa, sanatların, silahların ve yasaların ülkesi” şiiri 1558 yılında yazdığı Joachim du Bellay’in Pişmanlıkları adlı derleme eserinden alınmıştır. Şiir, şairin Roma’da oturduğu sırada yazılmıştır. Du Bellay hümanist meslekdaşlarını metin yazarı olmakla suçlar, onlar kelimelerle oynayıp kendini bilgin sanan kimselerdir oysa şiirlerinin hiç tutarlılığı yoktur der. Bu şiirle Du Bellay bize acısını özellikle de İtalya’nın başkentinde yolculuğunu anlatıyor. Ülkesi Fransa’dan uzakta bulunması şaire ilham kaynağı olmuştur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!