Çiçek yaprağında titreyip duran çiy gibi
Dilin ucunda bir an var olduk.
Rüyalarda soyunan tenler gibi alevlenip
Gönlün uçurumlarında öpüştük.
Kıl üzerinde gerçekleşen mucize gibi
Az kalsın mutlu olacaktık...
Çok ince,
Çok da narindik...
Penceren ağlıyor mu her yağmur yağdığında?
Haykırasın mı geliyor sesler kapını çaldığında?
Kelimeler arasında tanıdık dudakları arayıp
Dinliyor musun eski şarkıları bir daha?
Gözlük gibi taktım gözlerime ben de seni
Gözümü açar açmaz görürüm seni en başta...
Çok ince,
Çok da narindik...
Yüz gözlerde beliren mutluluk damlaları
Birleşen alev alev nefesler
Seni bana, beni de sana götüren yollar
Ve seni benden koparan fırtına
Ve beni senden yolan el...
Çok ince,
Çok da narindik...
11 Kasım, 2016\ Urumçi
Enver HamitKayıt Tarihi : 1.12.2016 12:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!