Fotoğraftakiler -2- Şiiri - İlker Aler

(kasımpatılar patlıyordu
ve patlıyordu
kahrımızdan biryerlerimiz)

unutulmuş bir resimde
not:"ana ben hüzne hiç alışamadım"

derim ki;
aysız gecede
mahkeme ilamı gibi
asılı duruşun niyedir çocuğum
sen ki bir garip ülkenin
bir garip çocuğusun
niyedir resminde
sımsıcak duruşun

yürürdün
gölgen büyürdü/bir tek sen kalırdın
yaşam denilen en kahırlı kavramın
günleri büyüten yalnızlığında
sen ki bilinmedik bir ülkenin
bilinmedik bir çocuğusun
nasılda kormuş
yalnızlık adama
öğrendin
senin için bir uzun günleri devirmek
ve yok olmanın
eşiğine
uzanmak çocuğum
böylesine arsız bir çağın
böylesine arsız bir ölümün
itilmek kucağına
sesler getirir
Martin'in çekip gittiği yerden

bir yerler büyümedeydi
büyümenin tadında
Diyarbakır ovasında
gülüm ceylanlar,
karabataklar,
üveyikler,
merikekliğim....