Fotoğrafta Gördüm Yüzünü

Bu gönül sevdanın doruklarına koşar
Çıktıkça zirvelere hasretim artar
Bir duygu seli ki gönlümden taşar
Ölümsüzlük yudumlayıp şairde yaşar

Özlemek bile güzel seni ey Yar
Bazen hasretin görsen nasıl boğar
Özledim derim yar gelir fotoğraftan kaçar
Şairin doğumu analara lutfedilmez Yar’dan doğar

Yar manzara güzel diye baktığım fotoğrafa durur
Endamın yeter durduğun her yer güzel olur
Fotoğrafına bile razıyım görünce özlem boğulur
Başımı anam okşar ilhamımı Yar doğurur