Bir fotoğraf var duvarda,
çerçevesi eğik,
renkleri zamanın topraklarında kaybolmuş,
kahkahalar hâlâ taze.
Hastane yatağında,
pijama çizgileriyle sarılı,
başucunda ilaçlar,
yüzünde
fışkırıyor kahkahası!
O kahkahalar direnişi,
özgürlüğü;
yalnız değil, dostlarıyla,
yürekleriyle gülüyorlar
odanın duvarlarına çarpa çarpa,
geceyi delip geçerek.
Burnumda tütüyorsun ey dost!
Gök kubbe yankılanıyor,
yıldızları uyandıran bir ses,
perdeleri aralayarak.
Biliyorum, dinmeyecek.
Geçen zamanı,
gözlerimde hâlâ ışıldayan bir anı:
O kahkahalar,
bütün korkuları,
bütün duvarları aşan.
Hatice GÜZEN
Hatice Güzen
Kayıt Tarihi : 2.4.2025 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!