Fotoğraf Şiiri - Erdal Alga

Bir fotoğraf koyuyorum masanın üstüne
Kırık dökük bir masa, yaylı bacaklı
Anne, baba ve çocuklardan oluşan bir topluluk
Eski bir fotoğraf bu.
Dallarından ha düştü ha düşecek sonbaharın
Reşat Nuri’den bir roman
Yılmaz Güney’den bir film
Hayatın ta içinden
Gerçekten gerçek
Gerçekten de gerçek bir fotoğraf bu.
Alkolik bir çöküş
Şehvet bir aldatış
Nevrotik bir yarın gözü yaşlı çocukta.
Dağılım kümesi vesikalık
Özenti bir varoluş
Birey bir yok oluş
Çağdaş bir yokuş bu.
Masanın bacakları titrek hala
Ağaçlar çırılçıplak
Durun öyle kıpırdamayın, çekiyooruum, çektim.

Her pozda yandık
Cehenneme hazırlık bu
Bir yıl azapça kursu
Gülümseyin çekiyorum
Külüm‘say’in çektim.

*say = söylemek (İngilizce)