Buhransal yaşam kesitleri yerine ruhumu hakettiğiyle bırakıyorum öylece. Dolaşırken sır gibi gece de, kayboluşun sihirli oyunundan son perde. Avuç içlerim de ayışığından parçalar taşımalıyım herkese, hayata dair tek bildiğimiz mutlak son ve bu çabalar bilinmezliğe.. Herşey anlıktı, herşey eskisi gibi, gökyüzü kasvetli karanlık! yağmurlar açtı şemsiyesini üstümüze, öyle ya hep istediğimiz şeyleri yaşasak ruh mu olgunlaşır, flashbackliği kesiyorum tırnaklarımla bu kez..
Kağan AlimolloKayıt Tarihi : 11.12.2020 23:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!