Fısıltılar... Şiiri - Sevtap Gümüşay

fısıltıları vardır
bazen bilindik
bazense umulmadık
fakat hep kullaklarımızda çınlar
ve alır bizi taa uzaklara uzak diyarlara bi yerlere götürür
sonra orda bırakır almaz dönerken
tatlı hoş bir rüzgardır hayat
hoyratlıklarını saymazsak
biraz su,birz yeşillik vardır daima
belki... birazcıkta AŞK
ama söylenecek ve söylenmemiş sözler yoktur
çünkü sadece fısıltılar vardır
iste o yüzden de sadece bizimdir
işte o yüzdende iç ses gibi kısık fısıltı şeklindedir
ve gün gelir asırlarca susacak olan biz sonsuzluk fısıltısına yenilir HOŞÇAKAL deriz

peki size soruyorum siz duyarmısınız o fısıltıları
yada sizde benim gibi hayata istediğimizi vermesi için fısıldarmısınız

mesela sabah kulağıma gelen fısıltılar ne güzeldir
benim duyduklarım ise bunlardır;

iki ağşığın sabah buluşmasında birbirlerine ne kadar çok özlediklerini söylemesi
çalar saat 5 dk sonra çalsaydı ne olurdu der bazıları
sıcak sıcak simitlerim var diyen bir simitçi
bugün dersi nasıl daha çekici kılabilirim der bir öğretmen
hafta sonu arkadaaşlarımda ne yapsam der genç bir çocuk
bugün onunla konuşum herşeyi anlatsam mı der platonik bir aşık
günaydın der şehrin tüm kargaşasına rağmen köpeğini sabah yürüyüşüne çıkaran bir amca
acaba bu akşam ne pişirsem der evin annesi
sıra arkadaşına bugün ödevmi varıdı der bir öğrenci
cıvıltılarıyla uyanın artık der kuşlar
sorun çıkmasın diye dua eder proje hazırlamış bi çalışan
bugünüde sağsalim atlatalım der otobüs şöförü
ben ise yeni umutlar diliyerek başlıyorum güne yeni ümitlerle...

SEVTAP GÜMÜŞAY...