Fısıltı Şiiri - İsa Kaya

kalbin kırılır evvela
sonra umudun alır sırayı
derken,
saçların başlar,kırılmaya

güneş başkaları için doğar
yükünü alıp,batar ufkunda

mendil biriktirir limanların
keşfi bekleyen batıktır
aşkın hikayesi

yaşayacak zaman yokluğunda
tükenmişliğini yazar kalem

belki masal
belki romandır hatıranda kalan

biliyorum,
şimdi yanında olsam boşalır yaşların
göz yatağından
yanağına süzülür
güz yasların

özledim,

ölme sakın

bu sözü dilimde saklıyorum
kulaklarına fısılda

duymayı beklesin..