Yokluğunda geçen zamanlar diye başlıyor şiir, devamı gelmiyor. Gelişinle verdiğin huzur, gidişinle içine hüzün karışıyor. Bir gülüşün kalıyor senden geriye, birde sıcak dokunuşların... Her şeyin bitebileceği ihtimalini düşündükçe; bitti artık diyerek gidişin gözlerimin önünde canlanıyor. Bitiyormuş demek diyorum. Sadece küçücük bir kelimenin içine sığıp gidiyormuş onca yaşanılanlar, bitti… Kendi küçük içi büyük bir kelimeyle savaş veriyorum. Bitmeseydi diyorum mesela, bitmeseydi böyle…
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta