—her birinin fermanı sürgüne yazılıydı—
Kimisini amed zindanında
Aldı bir işkence anında Azrail
Götürüp taa sonsuzluk diyarına
Kimisini darağacında selamladı ölüm
Düşürüp yiğitleri kancık ağına
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
