Fırtınalar Bilirim Şiiri - Sümru Yılmaz

Fırtınalar bilirim,
Yıldızları koparır yerinden.
Fırtınalar bilirim,
Ağlar gönüllerde, derinden.

Fırtınalar bilirim;
Tomurcuk kardelenleri,
Gönülden gönüle akan sevileri,
Uzanıp ta tutamayan elleri,
Koparır, haşince, yerinden.

Fırtınalar bilirim;
Açmamış baharları kopartır,
Salınan yakamozları karartır,
Yüreklerdeki sevinci ağlatır
İnceden inceye söker alır ellerimizden.

Ve, fırtınalar bilirim;
Seher vakti güneşi öldürür,
Kanırtır, gönül sazını dağıtır.
Yeşeren mut tohumlarını,
Toza katar, sürükler, ölümüne götürür,
Ellerimizden, içsel benliğimizden.