Bu şiir bir fırtınada yazıldı
Sanki devrildi ağaçları gönlümün
Vedalar sığmadı gözyaşlarıma
Yüreğimin sesi karışırken ağıtlarıma,
Ben oturdum suskun suskun bir kenarda
Bu şiir bir fırtınada yazıldı
Yüreğimi söküp koparırcasına
Esen deli rüzgarda
Gözyaşlarım karıştı sanki yağmura
Ben suskun bir köşede oturdum
Sanki bir yoklukta kayboldum.
Bir acı ki en tazesi sevdanın
Hasrete mi yanayım ayrılığa mı
Terkediliş de bir yandan yakar ki
Yangınlar yakar tüm bedenimi.
Bu delinin suçu sevmekti seni
Öfkeli kelimeler savrulurken dilimden
Konuşturamadım yüreğimi
Ve seni sevemedim hakettiğin gibi.
Şimdi bir garip gibiyim neşesi bitmiş
Gözlerim nemli yüreğim darda
Ne kadar da çatılsa şu kaşlarım bakınca
Ağlarım kimse görmeden tenhada.
Bu şiir bir fırtınada yazıldı
Kimsenin hissetmediği kasırgalar koparken
Ve yerle bir olurken yüreğim içten içe
Bir suskun aşık olup sinmişim bir köşeye
Bu kasırga talan ederken deli yüreğimi
Kimse anlamadı sormadı ki derdimi.
Aslında öylesine yitirmiş kaybetmişim ki
Bu sefer affetmeyeceğim kendimi...
Kayıt Tarihi : 21.12.2020 22:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!