Firkete gibi aşklar azıcık kalbe tutunur
Mıh gibi ayrılık düşer sonra aşkın mizahına
Hesaba katılmayan bir acının kör karanlık heyelanında
Zıpkınla vurulmuş gibi kalp yara bere içinde
Tenimde soğumuş ellerinin ölümü
Kendi avuç içlerimde gördüm bu kördüğümü
Adına aşk dediğin lakaytlığın daniskasını
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
