Gösterdiğin şeyin
Aşk olduğunu bilirim ben
Öğrendim çünkü sevmeyi seninle
Sadece sevmeyi de değil
Görmeyi, dokunmayı
Hatta dokunmadan sevmeyi
Bir ızdırap, acı ve göz yaşı
Hayatın en iyi bildiğim en kötü terimleriydi
Peki ya hiç bilmediklerim?
His, ruh ve beden
Yok oluşun kıyısında, kaldırım köşesini dost edinmiş biriyim ben..
Vazgeçmiş bir bedenin içinde
vefamın verdiği huzur
bi o kadar yaktı canımı aslında
umutsuzluğu mumun içinde
Denizler kadar Uzak ve sakin
Umutlar besledim, senin yanında…
Yazdığımda azalsa öfkemin nameleri
Dinmez ruhumun bu emelleri
Kim derdi ki sevmek acıtır
İyileşmek yerine yara bağlatır…
Mavi gökyüzünün karanlığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!