Yalnızlığa vurulan son fırça darbesi geldi.
Siniri gözlerinden okunuyordu;
Nefreti hala yalnızlığın içinde,
Kıpkırmızı bir kordu.
Sıcaklığı kendi yalnızlığında ruhunu yakıyor,
Bedeni yalnızlığa kin kusarken,
Ruhu çoktan umutsuzluğun kervanında;
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta