Fıratın Kıyısında...

uçsuz bucaksız bir zamanı yaşıyorum..
şiirlere sığmayan
öyküsü yazılmamış bir maziden yolculuğum..
ırgatlığım tanığımdır......
seni ilk yaşadığımda o vardı..
koca bir imkansız taşıyordum yüreğimde...
sırtımda eskimiş paltomla
uzamış sakalım

yorgunca bir günde...
yanlız bir gecemde vurdun
umutlarımı ve hüzünlerimi...
kır tenli kokular yaydın sevdama...
ve rüzgarda titreyen papatya
ve can çekişen ırgatım..

fıratın kıyısında bitmeyen çilem..
dalgaların vurduğu adamım
hiç yerli çay içmedim...
tütünüm kaçakçılardan ikram..
yasaktı kendime inanmam...
tanrımı başkası okurdu bana...
ırgatlığımdı tek yaşadığım ilim..

masalı okunmamış bir çocukluktur gecelerim..
taşlarla örülmüş yatak odam
sıvasız duvarlı mutfakta hazırlarım heybemi...
güneşle işe başlar..
yıldızlarla paydos ederim..
ayışığında hükmederim gözyaşlarıma..

ve seni buldum düşler ülkesinde
umudu okyanusların derinliğinde saklı...
ne bitmeyen çilem
ne fıratın hırçınlığı durduramaz beni
bana ayrılığı annem
yaşayabilmeyi ırgatlığım
sevmeyi düşlerim verdi bana...
ölümüm tanıklığına hasret...
arşın gözyaşlarında beni bul
menekşenin bahar sevincinde..
ve sonbaharın hüzünlerinde sakla beni...