Nice gemiler battı bu suda.
En büyüğünü mü söyleyeyim, en şatafatlısını mı?
En küçük olanını mı söyleyeyim?
En batmaz sanılanını mı?
Nice kaptanlar geldi geçti.
Limana varmakta iddialı, suya mağlup.
Koşmak gibiydi sevmek;
Ciğerin de nefes kalmayana,
Dalağına saplanan hançer onu parçalayan kadar
Koşmak gibiydi sevmek.
Ben koşuyorum,
Kalbimde sen, sırtımda sevgisizliğin.
Müzmin âşık derler bana,
Gönlümde hiç dinmez fırtına,
Acı ektin, sevdamın toprağına.
Geceler boyu gözlerde hüzün,
Sevdamı bilmez, güneşsiz gündüzüm.
Öldüğüm günü hatırlıyorum;
Güneş tam tepedeydi, hiç olmadığı kadar karanlık
Arabalar geçiyordu yoldan, bir yere yetişircesine
Seni bekliyordum ,
Önceki günler gibi
Köşede ki bankta , bir ağacın altında.
Her yer aynı birbirinin, herkes gibi.
Ne sana benziyor biri,
Ne de bir yer ilk gördüğüm yer gibi seni.
En sevdiğim yerdi bir zamanlar burası.
Seninle bir yerdi,
Şimdi sadece adını hatırlatıyor,
Gece yine çöktü kasvetiyle,
Sesler kesildimi dışarda bir uğultu içimde,
Yardım çığlığı gibi, genelde duyulan tek kelime;
Niye?
Karışık ahvali aşkımızın.
Bir oyun sanki,
Kaç sabahı bekledim seni görür gözlerim belki diye,
Kaç sokaktan geçtim senin izine rastlarsam diye.
Görmeseydim hiç, bilmeseydim seni,
İnan sevmezdim, inan ıskalamazdım gecelerimi.
Güneş'e çıkmamak, yağmura çıkıp ıslanmamak
Nefes almadan yaşamak, yaşarken seni sevmemek,
Aynı şey.
Sen öyle gülerken, öyle bakarken,
Öyle susup, öyle dururken...
Nasıl sevmezdim seni,
Ufak tefek kırıntılar bu dökülen,
Yaş değil hatıralar gözümden.
İntizar etmem, değil genç yaşımdan,
Yaşadıklarım değil, yaşamadıklarımdan.
Yoksa intihar ederdim dünden.
Anlamsız bekleyişim yarından,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!