Beyaz;
Kokulu papatyalar
Toprağın tohumla
Sevişmesinin mahsulü
Güneşi görünüşünde
Bir ürkeklik, çekingenlik
Yattım, uyandım
Gecenin artık gündüzden bir farkı kalmadı
Gündüzün karmaşıklığı
Geceyi bekleyen bir adım
Gece eskisi gibi sessiz değil artık!
Yorganın altında.
Gereken, sevmekmiş
İncir ağıcı dalında
Gördüğü en güzel
İncir için çıktığı
En yüksek dalın ayağının altından
Kayıp gitmesine kadardır sevmek
Berrak serzeniş senin!
parmak arası terliğinin
Yürürken çıkarttığı seste
Bakarken nasıl
Nasıl duygulara sahip.
Yılların geçmesine mi üzüleyim
Yoksa;
Beni kabul etmesine mi
Gene geç kalmış duygularım
Bağlaması olan adamında
Dediği gibi
Arayacaksan;
Gözünün merceğinde güzeli
Arayacaksan; vucudunun her zerresinde
Elinden, ayağından başla
Gör ki sürçü lisan eder mi hiç
Basamaklardayım
Sevgi basamakları bu
Ne bir adım ötede
Nede bir adım gerideyim
Bulunduğum nokta
Ne çıkmazım
Gözlerimdeki felaketim
Sımsıkı acınırcasına; benden
Saklanmayan umutlarında
Gönderilen çığ, afet
Yokluk mu bizi yıpratan?
Önümüzde bizi arayan kış
Durma sakın, yürü huzur içinde uyuyanlara
Söyle, seni burda duymayanlara
Garibim ben, ölüm içinde aşk yaşıyorum
Giden bir derman arıyorum
İlk kelimeme adınla, adınla başlıyorum
Yürüyorum aşk ile gönlüme bir sevap diliyorum
Gece, gece sessiz, uzun!
Gece artık yalnız, kaçın,
Eller, ellerimizle vurgun
Serapsız gecenin yalnızlığı
Saksı içindeki toprak tanesi
Gece yeşeren güle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!