Hiç ağlamayı düşündün mü?
Gözlerinin dolduğu
Boğazının bir düğüm gibi kilitlendiği
Kapkara yalnızlığın üzerine çöktüğü
Yanından geçen herkesin ağlamaklı,
biraz da sitemli yüzüne baktığı sokakta
Bir garip, karıştı toprağa
Çarpık, kuru ağaç dalları altında
Geleceğin vicdansız karanlığında
Sen gömdün beni
Sevdasından utanana ne desek
Buradan var gücümle bağırsam, duyar mısın oradan
Başka şehirden, başka ülkeden, hatta başka kıtadan.
Kaçamak dokunsam parmak uçlarına
Sendeki huzuru ellerimle koklasam.
Git.
Yalnız bırak beni
Bedenin ve ruhun gittiler
Sen de git
Umutlarım, korkularım, neşelerim
Seninle olan Hayallerim de gitsinler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!