Bir ırgat oldum yüreğinde.
Sabahtan akşama kadar kahrını çekiyorum.
Yüreğinin ateşiyle kavruluyorum
Alnımdan akan terler kanınla birleşiyor
Heyecanlı günlerin, işkence günlerimdir
Kalbin attıkça daha fazla yoruluyorum
Bir bütünün parçalarıyız
Her birimiz bir yere dağılmışız
Kimimiz Kutuplar ‘ da bir Eskimo
Kimimiz Afrika ‘ da bir siyahi
Kimimiz Amerika ‘ da bir Kızılderili olduk
Bizi biz yapan deri rengimiz değil
Sen bakarken ben görüyordum yalnızlığı
Aşk, yavaş yavaş gelirken
Kapattığın kapıları ben sonuna kadar açıyordum
Gidiş biletini ayarlarken
Ben yanına bir de dönüş bileti ekliyordum
Ve biliyor musun?
Toprağın kahvesine buluşuncaya kadar
Bakmak isterdim gözlerinin kahvesine
Gecenin geç saatlerinde
Atıyorum kendimi sokaklara
İkiyüzlülüğün olmadığı meyhanelerde buluyorum aşkı, dürüstlüğü
Doldur ordan hancı en acısından
Biraz daha alevlensin içim
Gönderdiğim boşlar, hasretle dolu dolu geliyor
Dert bilmezdim senden önce
Bir yara açtın bedenimde
Hiç bulunmaz mı dermanı?
Bilmem belki de bu ölüm fermanı
Güneşin sadece senin için doğduğunu sanma
Şayet öyle düşünüyorsan
Bil ki, yine senin yüzünden batıyordur
Kanî ew rojên, tı cem mın bû?
Herdem serêmın ser sênga te bû
Dilêmin esîrê te bû
Kanî ew roj?
Kanî bi hevre ew meşên dirêj?
Destêmin destê tedebû
Hayata kürek çekiyorum
Her gün biraz daha uzaklaşıyorum umuttan
Fedakarlık diye her yerimizi bitler sardı
Sahte gülüşler içinde, çocuklu yüzler tutuklu
Labirentler içinde mum ışığında yürüyorum
Kırılmış sözcükler arasında umut arıyorum
Seni siliyorum yüreğimden bir yazı gibi
Hayallerini bilinçaltıma atıyorum
Sahte gülüşlerle dolu, fotoğraflarını yırtıyorum
İsmini kazıdığım ağaçları kesiyorum
Ellerini tutan ellerimi zemzem suyuyla yıkıyorum
Şehrimi değiştiriyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!