Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ağaçları saklanmış,
Karmakarışık, pis bir ormanda.
Adına “dünya” demişiz.,
Bu ifade çok çirkin! Beğenmiyor isen...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta