Halkı doyurmadan kendini Tanrı sanan hükümdar, aslında açların Tanrı'sız duasında lanettir.
Tahtta oturanın aklı yoksa, halk yerlerde sürünür; tahta değil akla oturmalıydı.
Halkın sırtından kürk giyen, aslında çıplaktır; çünkü çıplak gerçeği göremeyen yöneticidir.
Devletin hazinesini çalan, hırsız değildir; hırsız en azından geceyi seçer, bunlar gündüz çalar.
Halkın adalet istediği yerde kralın sustuğu an, tahtın ayakları kırılır.
Yöneticinin şatafatı arttıkça, halkın mezar taşları da çoğalır.
Devlet adamı dediğin, halkın gölgesinde serinlemeli; halkın güneşini karartmamalı.
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta