Filistinli Bir Çocuğa

Alnından vurmuşlar seni çocuk
Nedenini bilmediğin bir kavgada
Gözlerin öylesine utangaç
Bir lokma ekmek fazla yemiş gibi sofrada
Sen
Kendi hakkının garibi bu coğrafyada
Yüreğinden biliyorum seni çocuk
Kendimden

Yüzün senin
İçindeki hüznün aynası
Dört mevsimin yağmuru karı boranı
Bir hasret türküsü çalmayagörsün
Anılar yol olur kıvrımlarında alnının
Kim Nereden bilecek
Onu gel de bana sor
Koşaradım gitmek istiyor insan
Yarının pençesinde muğlaklığa doğru

Yoruldum çocuk yoruldum
Her şeyden
En çok da kendimden
Onun için
Görünme bir daha gözüme
Öldürdüm yıllar önce seni
Umut da vardı içinde
Yaşamak adına ne varsa heybemde
Düğümledim yüreğimde ukde
Yeşertme içimdeki zehir çiçeğini
Yakışan kaskatı taş olmaktır bize
En sert kırılmaz haliyle

Öyle mahzun bakma bana çocuk
Ellerimi istiyorum
Gözlerimi
Yüreğimi
Görmek masumca seni
Tutmak kırıldığın yerinden
Ve sevmek doyasıya
Ama biliyorum olmayacak hiçbiri

Dün gece düşümde gördüm annemi
Ellerini uzatmıştı bana
Dudaklarında ipince bir gülümseme
Gel dedi bana
Kurtarayım seni bu cehennem azabından
Uzattım ellerimi kör bir karanlığa
Her şey kayboldu birden
Uyandım sonra hayat devam ediyordu işte