Filistin'in Çığlığı Şiiri - Nevzat İncedere

Zeytin dalları altında ağlayan çocuklar,
Taşla adını yazıyorlar tozlu duvarlara.
Gök gürlüyor, bombalarla yer titriyor,
Mazlumun duaları düşüyor sabahlara.
🌟💙🌟
Bir yelken gibi açılmıyor umutlar,
Yırtık, yalın bir kefiye gibi dilinde
Her taş, bir yemin; topraklar tabut
Her göz, bin ağıtla ağlamaya donuk.
🌟💙🌟
Yemindir bu, direnmenin tiz sesi,
Kurşunlar arasından sıyrılan yaşam.
Bir annenin kucağında kaybolan barış,
Bir babanın mezarında filizlenen intikam
🌟💙🌟
Çocuklar bilmez bazen en iyi cevabı:
Bir fidan nasıl dikilir savaşın ortasına.
Nasıl söylenir, bu acılar, bu soykırım
Oysa konuşsan dünya utanır belki de…
🌟💙🌟
Ey Filistin,
Senin adına yazılan her şiir,
Kaybolan umut, eksik bir ağıttır.
Ama sen unutma sakın
En karanlık gecelerde bile
Fidanlar yeşerir ağaçlar çiçek açar.