Filistin Şiiri - Sabri Polat

Filistin'de büyüyen çocuk
Elinden aldılar çocukluğunu
Gören göz kör...duyan kulaklar sağır
Gündüz gece bombalar altındasın
Büyümeyi unutan çocuk
Mescidi Aksa'nın onurlu çocuğu
Yağmur yerine kurşun yağıyor
Evde, okul bahçesinde, sokaklarda
Hastahane de...
Haykırıyor ümmete
Soğuktan üşüyen çocuk
Çıplak ayaklarla
Elinde bir kuru ekmek...
annesini arayan çocuk
İki göz iki çeşme ağlamak
Sadece sana değil
Ümmetin suskunluğuna
Ağlamak...
Sen insan mısın? yoksa bir melek
Ölüme gülümseyerek bakıyorsun
Sen cennetlik biz cehennemlik
Bu nasıl bir Müslümanlık...
Yardıma koşmak istiyorum
Duam ile elim, kolum ayağım ile
Filistin'e koşmak istiyorum
Özgürlüğe koşmak...
Bir üliviyet bir hürriyet ile
Bugün sana yarın bizi bulacak
Bir olmasa ümmetin sonu olacak

Sönmedi gitti bu ateş
Her yeri yakacak...
Dağlarda kızıl ateş
Şehirler bombalanacak
Bir olmasa ümmet ümmet
Her yer mahşer felâket, olacak

Yok mu? Bir mücahid
Filistin'de ki ateşi söndürecek
Bu ümmetin suskunluğu
Mahkeme-i Kübra da hesabı
Sorulacak...
Hesap günü gelmeden
Bir olalım! Ümmet! Ümmet!

Yer gök ağlayacak ha ağlayacak
Kıyamet koptu kopacak...
Bu suskunluk bu sessizlik niye
Bir olmanın zamanı geldi bile
Filistin müslümanların olacak