Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
KRALIN SOYTARISI
Dolu dizgin yaşanmış,kulpu kırık bir hayat...
Hoyratça sevmelerden yorgun bedeninde,
Can çekişen kuş misali çırpınan bir yürekle,
Elleri başına destek oturmuş esefle,
Düşünceliydi yine KRALIN soytarısı!..
Çömelip baktım,sıktı kuvvetle,
Ve haykırdı hiddetle!..
"Anla artk azizim!...
Hayat sana ne sunduysa,
Perdede o oynar!
Başrol olsan neye yarar?...
Illaki söner ışıklar!
Alkış kesilir,şaşaa biter!!
He ...
