Rüzgar kırar yaprağı,
Yaprak ağlar dal ağlar.
Sürüklerken toprağı,
Yağmur ağlar sel ağlar.
Hazan vurmuş baharı,
Yıllardır dün gecenin hayaliyle yaşardım,
İlan–ı aşk yapmayı en sonunda başardım.
Tüylerim diken diken ellerim titriyordu,
O halime gülüyor biraz sakin diyordu.
Ağlayarak gelir yalan dünyaya
Muhtaçtır kollanıp ve korunmaya
Kol kanat germiştir anne,babası
Onu büyütmektir bütün çabası
Günler sonra gözlerini açmıştır
Adını andığımda ruhum kıyama durur,
Milâdı değiştirir ceylan gözlerin gülüm.
Vedasız ayrılışın umudumu savurur,
Yaralar yüreğimi kurşun sözlerin gülüm
Bekle dersen beklerim kırk yıl gönül kapında,
Biten aşklarının acısı ile
Keşmekeş mazinin sancısı ile
İntizarlar dolup gelince dile
Erkekler de ağlar inanmasan da
Hayat ızdıraba döndüğü zaman
bir veda etmeden çekip giderken
şu masum kalbimi taşa döndürdün
acı dolu yıllar tam bitti derken
yolumun sonunu başa döndürdün
artık inancım yok aşka sevgiye
Dokuz ay zahmetler verirken sana
Ben tekme attıkça gülerdin annem
Sağlıktan,huzurdan,hayırdan yana
Ne varsa rabbinden dilerdin annem
Nöbetle geçirip gecelerini
Yılların hasretini,
Bölemeden ayrıldık.
Kavuşmanın tadını,
Bulamadan ayrıldık.
Çok kısaydı bu süre,
Zalimlerin zulmüne alkış tutan alçaklar
Büyüttüğü öfkenin altında kalacaklar
Yardım diye inlerken aç ve susuz çocuklar
.....Bekle Filistin bekle yardım elbet gelecek
.....Yıllarca hep ağladın artık yüzün gülecek
Bilmiyorum bende mi bütün kusur kabahat
Bir kerecik gülmüyor benim yüzüme hayat
Şimdi çıkmaz yollarda durmadan koşuyorum
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum
Sabır en büyük silah sükut bir tek limanım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!