Bazen oluyor her şey üst üste geliyor hayatta
Acılar, kederler, sevinçler, umutlar
Kara bulutlar gibi çöküyor insanın üstüne hayat
Kimi zaman toprağı sevindiren yağmur oluyor
Kimi zaman çığlık çığlığa bir yıldırım
Kimi zaman toprağı örten bir kefen
bugün sokakta bir yavru
üzerinde incecik kirli bir giysi
altıda uçları yırtılmış boyası atmış etek
ellerini buzuşturmuş duruyordu öylece
gözleri çok manalı ve derin
hayattan bıkmış gibi hüzünlü
Etrafında binlerce insan binlerce hayat
Akşamları evlerden ışıklar vururken gökyüzüne bazılarında umut bazılarında hüzün yayılıyor etrafa
Ev deyip geçmeyin o metre kare yerlerde ne hayatlar başlıyor ne hayatlar bitiyor
O göz göz odalarda ne sevdalar ne sevinçler başlıyor geceden sabaha
Hep hayallerdedir pembe panjurlu bahçesinde güller karanfiller olan
Hep hayallerdedir bir evim olsun
Bir ıssız adada adı sanı belli olmayan
Aranmayan sorulmayan
Hiç durmadan O’n için ağlayan
Biri olmak istiyorum adsız
Kuytu köşede yapayalnız sessiz
Farklı hayatlar farklı dünyalar
İnsanlar bin bir âlemdeler
Karşısına çıkınca kederler hüzünler
Rikkatine dokunur bu zor bilmeceler
İnsan belki eksik belki tamdır
Kabul etmez yalanları dolanları
Meğer ne iyi imiş bazen
yıkarmış tüm acıları kederleri
Meğer ne iyi imiş bazen
bir liselide aşk olmak
acılar üst üste gelse ömrümde
hüzünler çöksede sineme
sessiz bir çığlık dilimde
susuyorum sadece
demek isterdim yüremdekileri
Ne olursa olsun sevdim der misin?
Yoksa gözlerini kocaman açıp
Başını sağa sola sallayarak
Acı bir hayır kelimesi mi çıkar dudaklarından
Geçmişi hatırlayıp olur mu dersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!