Gönül penceresinden izliyorum dostlarım,
Günlerin geçişini devranın dönüşünü.
İnliyorum derinden bir ah çekiyorum,
İnsanlığın batışına gölge hükümranlığına.
Ağlıyorum gördükçe artan kin ve elemi,
Dayanmıyor yüreğim kabul etmiyor dimağım,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta