Fidan Şiiri - İbrahim Halil Kaya 2

Dünyaya demir atmış şilepin siren sesi
Yankılandığı zaman ara mahallelerde,
Gözlerimi usulca sahteliğe ve savurganlığın hükümdarlığına açıyorum.
Savurganlığı görmezden gelen gözler,
Dünyanın nefesinden kokan zulmü soluyor derince.

Zulüm...

Zalimin leş kokan elleriyle temiz bir güvercini boğazlamasını izliyoruz.
Gündüz gözlerimizle isyan ediyoruz zalime.
Gece ise sadece suskunluğumuz yoldaşlık ediyor, mazlumun çığlıklarına.

Gecenin mühimliği belki gizlidir sözlerimde
Yazdıklarımda ise sözlerimin bilinmezliği
Yeşeren bir ağaç fidanı gibi
Yeşerip soluyoruz bu diyarda aslında
Gizli olanı açık, bilinmeyeni bilinir kılamadan
Zalimlere mesken olan bu diyarda;
Arkamızda bıraktıklarımızdan bi haber...