Feyzullah Kırca Şiirleri - Şair Feyzulla ...

HUZUR DOLUYUM

Sevgiyle bakarken gözlerime gözlerin
Gizem dolu bir ömür yaşatır sözlerin
Gökyüzünde yıldızları sayarken geceleri
Şebnemleri süzer güvercinim kirpiklerin

HİÇ KİMSE BURALI DEĞİL

Hiç kimse buradan değil kardeşim
Ana rahminden dünyaya inmiştik
Biz aşkı erostan değil kardeşim
Mekkeli bir yetimden öğrenmiştik

KISACIK ÖMRÜN SIĞINAĞINDA

Avucuna kına yakmış gönlümün güzeli
Bir bakışıyla deler sinemi ne de cilveli
Bilmez ki halimi, kurban olduğum gamzeli
Bense üşüyorum kısacık ömrün sığınağında

KİM KAYIYIR

Sevdiğin insanlara, hiç zaman ayırmazsan
Yakın bir gelecekte, zaman sizi ayırır
Kayırman gerekeni, düşünüp kayırmazsan
Bir başına kalınca, sana kimin kayırır…

MALA MÜLKE TAPANLAR

Ya akıllı kelesiniz, ya dersiniz hakkı tehir
Hakikat şu bilesiniz, mal dediğin cana zehir

Mala ve mülke tapanlar, tuzlu su içene benzer

NADİDE ÇİÇEK

Bir bütünün dik yarısıdır, biraz nazlı biraz ürkek
Yapılsa da bazen nataşa, bazen rakkase ve köçek
Kurak çöllerde susuz kalıp, kavrulan toprakken erkek
Hayatını paylaşan kadın; ondaki en nadide çiç

MESLEK EDİN ÜRETMEYİ

Hele ki; hakka yüzü ak, varmayı çok istiyorsan
Altın aramayı bırak, bir ömür sarayda dursan
Altın kurtarmaktan ırak, azimle dolu vakursan
Hep çalış gönül alarak, meslek edin üretmeyi

Sen hiç duydun mu başka bir yüreği
Kendi göğsünde atar gibi...
Üzüldün mü,
Yanaklarından süzüldü mü,
Hiç bir başkasının gözyaşları...
Yabancı hıçkırıklar gelip

SENİN OLMAYANI SEVDİN Mİ HİÇ-4

Yağmurda ıslanıp fırtınada kaçmamalı...
Ayağı taşa takılınca kayadan korkmamalı...
İşine gelince sevip; zoru görünce bırakmamalı…
Ama sen sevgiyi ne bileceksin?

SIKILDIM ARTIM DÜNYA

Her daim güzelliğe, hiç yılmadan koşarken
Engellerle boğuşup, diz üstü sürünmekten
Her daim hoşgörüyle, tevazuyla yaşarken
Sıkıldım artık dünya, hep hakir görünmekten