Feyyaz Camcı Hocama Şiiri - Ali Karaca

Nasıl anlatayım bilmem ki sizi,
İnan sayfalara sığmazsın hocam.
Neşeye boğardın her birimizi,
Bir kez olsun bize kızmazdın hocam.

Masanın başına birikince biz,
Herkesten çok bana kızardınız siz,
Nöbetçiye kızdığımı bilseniz,
Dört gözle hep zili beklerdik hocam.

Şu içeri zili çalarsa erken,
Mahvolurduk sınıflara girerken,
Bitmiyor bu okul bitmiyor derken,
Yedi yılı birden bitirdik hocam.

Aslında sizleri anlatması zor,
Kafiyeler birbirini tutmuyor,
Her şeyi de tutup yazmak olmuyor,
Çok zorlandım bunu yazarken hocam.

Birkaç yönünüzü sayayım gene,
Bazı şeyler anlatılmaz cümleyle,
Diyeceksin gene yazmayı dene,
Duygulara kelam yetmiyor hocam.

Her sözün sonunda kafiye gibi,
Hep patlatırdınız aman yarabbi,
Galiba her sözün buydu nasibi,
Bu sözleri bol bol dinlerdim hocam.

Şu evet sözcüğü tesbihti sizde,
Söylerdiniz her cümlede her sözde,
Bir dersten takmıştık biz sayenizde,
Direk geçmek nedir bilmedik hocam.

Hep mesuttan açardınız konuyu,
Çok sorardım gereksizce soruyu,
Affedin Ali’nin böyleydi huyu,
Başka türlü günler geçmezdi hocam.

Aslında bu şiir iyi olmadı,
Aklımda yazacak birşey kalmadı,
Bahanemse hazır sayfa almadı,
Ali’den hediye bu şiir hocam.
1989 okul biterken........