sen; akmak ve varmaktan doğan çıngar
müjde ki fevz bekleyişlerimde
duruşun saçılıyor şurama, yaşamlı ağırlıklarla
gittikçe kaçan uykumun dürtü çomağı
yastık söküğüm, vakitsiz vakitlerde
damağıma zonklayan koşu
şu derin vakitle kavruluyor içlerim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var