Ne olur uyandırmayın beni
Bırakın rüyalarım'la yaşayayım
Ne olur dokunmayın bana
Ben böyle mutluyum bana karışmayın
Ne olur kimse dokunmasın hayallerime
Bırakın hayallerimde ben onunla olayım
Yüzlerce çeşit ağaçlar
Gökyüzüne uzanıyorlar
Rengarenk sarmaşıklar
Bu ağaçlara tırmanıyorlar
Topraklarda yaşayan binlerce canlı var
Tabiatı yendik dağları deldik
Tüneller açıp yollardan geçtik
Dağların önüne duvarlar ördük
Sözüm ona heyelanları önledik
Suların önüne barajlar yaptık
Dün oturmuş dalmış düşünüyordum köşemde
Dolaşıp dururken geçmişin derin izlerinde
Kendimi buldum ansızın bu zaman tünelinde
Senle karşılaştım birden tanıştığımız o yerde
Hatırlarımsın yolumuz kesişmişti o güzel günde
Baktığım zaman sokaklara
Sokaktaki insanlara
Koşuşturuyorlar
Hemen hepsi ayrı ayrı
Hayaller kovalıyorlar
Bazen ağlarsın gözlerinde yaş yoktur
Yüzün gülse de için acılarla doludur
Kimse bilmez ruhundaki fırtınaları
Anlayamazlar yüreğindeki sevdaları
Bazen onun hasretiyle kahır olurken
Pencerenizin altından hep geçerdim
Başımı kaldırıp camınıza bakardım
Bazen görürdüm seni bazen de göremezdim
Hayal ederdim sanki ordaymışsın gibi
Orda olduğunda el sallardın çaktırmadan
Sevinirdim biliyordum sende uzaktan
Tan ağarır güneş doğar
Işık yükselir ufukta
Karanlıklar aydınlanır
Akıllar iyi kullanılırsa
Karanlıklar gereklidir
Son leylek gideli yıllar oldu
Balıkçıllar çok önce kaybolmuşlardı
Doğru işitmişsin bir zamanlar
Kurbağalarda vardı
Neye mi benziyorlardı?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!