O güne kadar
Kömür karasından utanmıyordu
Demir silkinip atmıyordu pasını, omuzlarından
Ve gül gizlemiyordu mahcupluğunu
Bülbülün avazından...
Derdimi söyledim esen yellere
Gidip bir bilene sorsan dediler
Ozan oldum vurdum kırık tellere
Hele sen bir öte dursan dediler
Yalan yeminler edersin
Hani ahde vefan senin
Sen de mazlumu ezersin
Adaletin nerde senin
Güçsüze çalım atarsın
Pederim
Sanki yer yüzünde
Bir tek ben derbederim
Dalgınlık bu ya işte
Ne yapsın fakir pederim
Ben bir sevgi ağacıyım
Dallarımı kırma benim
Yeşersin yapraklarım
Köklerim sağlam kalsın...
Ben bir sevgi ağacıyım
Bağladım gönlümü zülfün teline
Çözem diyom çözemiyom sultanım
Bir name göndersem dostun eline
Yazam diyom yazamıyom sultanım
Ağlasam sel olur sussam göl olur
Bazen düşünceye daldığım zaman
Denizleri hatırlarım ağlarım
Maziyle baş başa kaldığım zaman
Maraşları hatırlarım ağlarım
Ağlayan gözlere yaş mı dayanır
Baktım da gözlerin ağlamış yine
Ağlayan gözlere yaş mı dayanır
Çekilmiş suları kurumuş sine
Dağlayan sözlere baş mı dayanır
Ah O Senin Gözlerin
Ah o senin gözlerin
Denizler kadar derin
Akan sulardan serin
Gülüşlerin kederin
Alnımız Açıktır Bizim
Biz güzele gözel deriz
Güzelimiz çoktur bizim
Canda cananı güderiz
Çirkinimiz yoktur bizim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!