Umudun bittiği yerde bir ses fısıldar
Dayan der, gün doğmadan neler doğar
Oysa sen aldırmazsın, kulaklarını tıkamışsındır
Çünkü bu, hayallerinin kaçıncı yıkılışıdır
Dinlemelisin konuşan sesi tüm gücünle
Unutma, her doğan günün bir de yarını var
Hikmetine eremediğim bir sır var bu işte
Sual sorulmaz bilirim ama
Gene de merak ederim Tanrım
Aynı acıyı iki kere çekmenin hikmeti ne ola
Suların durulduğu, rüzgarın esmez olduğu
Anlatılmaz bir mevsim yaşıyorum, adı hazan
Gerçekler arkamda, tereddütler yarına
Gençlik de yalan diyorsun yaşam da, hepsi yalan
Dallar kurumaya yüz tutmuş, çiçekler solmaya
Akşamlarsa erken çökmeye yalnızlığına
Öyle çok, öyle çok bekledim ki gelmeni
Bitmek bilmedi sana uzanan yolda tükenişim
Duygularımın esiriyim, yorgunum, bitmişim
Hayallerime hasret, umutlarda sana yenilmişim
Çilelerle örülmüş baht_ı devranın eseriyim ben
Gözlerimin umuda dalmaya takatı kalmamış
Heder olmuş bir hayatın gamlı küskünü
Tek gerçek yazılı o kitab_ı mukaddeste
Boyun eğmenin vacip olduğu kaderin hükmü
Günahım sevmek yazılmış ama
Yasak konmuş sevdama yaşanmadan
Benim fikrimi soran olmamış
Günah denmiş defterimde ben doğmadan
Yürek okuma yazma bilmez ki, okusunda anlasın
Öğlen güneşin altında yürüyorum
Baktım, gölgem de yanımda
Beraber gidiyoruz
Düşündüm
Yirmidört saat benimlesin
Birden gölgemle bağdaştın
Gecikmiş sevdalara kaldım
Kader yol vermiyor sana akışa
Mustarip sevgim bizar oldu
Sevdiğim bakışlarında
Gönlümün sızısı pek derin, pek tuhaf bu akşam
Kalbim bir başka konuşuyor, korkuyorum
Nedir bu ürküten heyecan, bu galeyan
Nedir içimi hem acıtan, hem coşturan
Durgun sular bulandı, bense kördüğüm
Duygular bir garip, ismini koymaksa güç
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!