Feryat Şiiri - Erdal Ebem

Ağlamaktan gam düştü, gönlümün mizanına,
Alem mesut bahtiyar, şu hayata zan düştü,
Ahu zarım kar etmez, feleğin lisanına,
Naçar kaldı duygular, rüyalara tan düştü

Ne bir hasret türküsü dilimde ki heceler,
Ne bir sevda öyküsü yaşadığım geceler,
Kara kara sancıdır gezer durur niceler,
Dert yükünü taşırken, muradıma kan düştü

Hanem; hüzün sokağı açılmaz dil yarası,
Üstümüze çömelmiş sanki ölüm karası,
Ahlar vahlar çekerken geldi yine sarası,
Bu karmaşa içinde, orta yere can düştü,

Ziyan etmekte ruhum emanet şu serveti,
Hüsran üstüne hüsran götürdü bereketi,
Yalnızlık rıhtımında harcadım hep sepeti
Malım mülküm kalmadı, yüreğe kıran düştü,

Emek verdim bunca yıl getirdim yirmi yaşa,
Koca bir hiç uğruna yattı musalla taşa,
Ağlamak kafi gelmez yürekte ki bu yasa,
Varım yoğum kalmadı, haneye ziyan düştü,

Erdal EBEM
16.10.2007