Feryat Şiiri - Erdal Alga

Feryat figan çöküşlerden sonra,
Kaçışlar var bu şehirden.
Sevdiğini kaybeden her nefes,
Uzaktır artık tebessümden.
 
Soğukkanlılığını koru be koçum!
Ne olacaksa olacak.
Tanrı buyruğu ise,
Tedbir bile ölüme uyanacak.
 
Telefonlar gelip gidiyor,
Aklım kendimden çok sevdiğimde.
Herkesler sığınaklara koşuyor,
Bense cepheye cepheye, cephanesiz.
 
Bir şair öldü geçenlerde,
Bir can yüceldi, yücelti de.
Ardından harekete geçti yerküre,
Belki de davetiye öteden, şiir dinletisine.