Feryat Şiiri - Mehmet Çağdaş Küçükduman

Acının dili yok
bir Kürt kadınının feryadında duyuyorum
kurşuna dizilmiş canların ardından
bilmediğim bir dilde ağıtlar yakıyor
zaten gerek yok bilmeme
acının dili yok.
Yürekten kopan bu haykırışın
ihtiyacı yok meale
bir bıçak gibi saplanıyor içime
bu ses zehir olup akıyor damarlarımda
tufana tutulmuş gibi çaresiz
ateşler içinde kalmış gibi…

Acının dili yok
bazen iki damla yaş
bazen upuzun bir çığlık
yalnız duruş değişiyor
acının manası hep aynı
gerek yok çözmeye şifreyi
gizlice yaşanır kimi acılar
yürekleri kömür gibi dağlar
yazmaya gerek yok feryatları
çünkü acının dili yok.

07.05.2009
ANKARA