Yalnızım...
Geceleri gökte gözüken tek yıldız gibi yapayalnızım...
Kendi gücümle parlamaya, az da olsa ışık vermeye çalışıyorum. Yeter mi ki! ...
Güneşin ışıklarının tâuzaktan gözüküp beni sabaha mahkum etmesine az kaldı. Belki bu son saklanışım, belki bir daha asılı duramayacağım gökyüzünde...
Güneş sen ol;
İster kendinden verip yaşat beni, yaşat geceyi,
İstersen göm beni yok olmuşluğa...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda